Si dhe kur lindi simboli serb 4C ?

shenjat_serbe

Në propagandën vetmashtruese të Serbisë se 4 C është e vjetër sa vet historia ata vat janë viktimat e një rrene të madhe me të cilën rriten dhe vdesin .

 Slogani i tyre “ Vetëm  harmonia i shpëton serbët” (Samo sloga Srbina spasava, Cамо слога Србина спасава ) është vetëm se një sllogan nacionalist pa kurrëfarë baze historike.

Në mediet serbe shkruhet që atë shenjë e gjetën në shkrimin pellazgë të Kulturës së Vinçës , që atëherë kur  „shkruhej „ çirilica .

Medet , çfarë gënjeshte historike !

E shikoni në të majt  ( e rrumbullakuar me të kuqe ) , një shprehje apoa shkronjë pellazge e cila nga që është bartur, serbët ishin largë këtuhit , e ndoshta as në Azi ,prej nga e kanë prejardhjen.

Kjo shenjë e kryqit serb është e vjedhur nda heraldika Bizantine e mesjetës , dhe këtë bile ia atribuojnë Shën Savës së tyre . Përralla !

Kryqi i stolisur me katër shkronja B ( gr. V ) rrjedhë nga mottoja greke “βασιλεὺς βασιλέων, βασιλεύων βασιλευόντων”’ një motto e futur në jetë nga Michaeli VIII Peleologu (1261–1282) , i cili e kishte formuar dinastinë e tij dhe për dorej si flamur Bizantin .

Serbët si mjeshtër të mashtrimit të vetvetës dhe botës , shkruajnë” se tetragrami me 4C” u përdor së pari nga Shën Sava ( atëherë serbet nuk kishin alphabet të tyre , nuk ishin komb por vetëm “ndjekës” të një religjioni që ishte  në  njëqindvjetshin e fundit të vet.

“ E vërteta”  e Kryqit serb është pa vitit 1804 në kryengritje e parë kundër turqve , e përdor si shenjë dalluese nga flamuri otoman.  (The Serbian cross reappeared during the First Serbian Uprising against the Ottoman Empire, from 1804 to 1813.[1] Prince Miloš Obrenović included the Serbian cross as part of his military flag when forming the first units of a regular Serbian army in 1825.[8] The cross was part of the flag of the Principality of Serbia until 1836. It served as a reference to the medieval Serbian Empire and professed the part which Serbs played in defending Christendom against the Ottoman Empire in the 14th century.[1] )

Nga vinin serbët ?  “ Në shek. 10 -të Imperatori bizantin Constantine VII Porphyrogennetos (912–959) , në librin e tij “De Ceremoniis “ i përmendë dy fise të quajtura Krevades ( Kroatet ) dhe Sarbanet ( Serbet ). Këto fise ishin rreth Kaukazit afër lumit Terek në Alanisë dhe Caranisë . Eshtë për tu shënuar  që për fiset Sarbane shkruhej edhe nga nje gjeograf arab,

Ku jemi te Constantine VII Porphyrogennetos-i ,  shkrimet e këtij Perandori , ato të vërtetat gjenden në Vatikan , deri me sot asnjë herë të lexuara , shkruara apo komentuara nga shqiptaret. Po them , shkrimet e vërteta !

Serbët përmenden  se janë me origjinë nga Irani  .

migrimi_serb01

Sarmatet ishin me origjinë skite- sarmate. Gjuha e sotme osete ( Osetia e Gruzisë ) bënë pjesë në grupin e gjuhëve irano-lindore, dhe gjuhët tjera të këtij grupi sot fliten në Tagjikistan , Avganistan dhe Pakistan Gjuha më e afërt me ate Osete është gjuha Pashtune. Edhe sot në Avganistan dhe Pakistan janë fiset me emrin sarban ( pra serb)
(Među Puštunima u Avganistanu i Pakistanu postoji plemenska grupa sa imenom Sarbani, [18] a prema puštunskoj legendi, ova plemenska grupa potiče od pretka koji se zvao Sarban, a koji je bio sin Kais Abdur Rašida, legendarnog pretka puštunskog naroda. Legenda kaže da je Kais Abdur Rašid imao tri sina, Sarbana,Batana i Gurgušta, od kojih potiče većina današnjih puštunskih plemena ).

Referencat per kurreshtaret e studimit më të thellë :

Aleksandar M. Petrović, Kratka arheografija Srba, Novi Sad, 1994.  Živko D. Petković, Prve pojave srpskog imena, Beograd, 1996. Lazo M. KostićO srpskom imenu, Srbinje – Novi Sad, 2000. Vladimir Ćorović, Ilustrovana istorija Srba, knjiga prva, Beograd, 2005.

Miodrag Milanović, Srpski stari vek, Beograd, 2008. Sava S. Vujić – Bogdan M. Basarić, Severni Srbi – (ne)zaboravljeni narod, Beograd, 1998. Lazar Šebek, Stari Srbi, Serbi sveske 2, Izdavač: Krim, Beograd, Ložionička 4. Relja Novaković, Još o poreklu Srba, Beograd, 1992.

Relja Novaković, Srbi, Beograd, 1993. Relja Novaković, Srbi i njihovi pradavni srodnici, Beograd, 2000. Relja Novaković, Odakle su Srbi došli na Balkansko poluostrvo, Beograd, Narodna Knjiga, 1978 Relja Novaković, Gde se nalazila Srbija od VII do XII veka, Beograd, Narodna Knjiga, 1981.

fahriu_re_sotFB_03

03.05.16 Gjakovë

Shperndaje ne

The Author

Fahri Xharra

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Ky sajt përdor Akismet-in për të pakësuar numrin e mesazheve të padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komentit tuaj.