‘’Grekët gjetën në Greqi Pellazgët ose Etruskët të cilët më pas mbijetuan në zona periferike’’

F R Adrados, Historia dela lenguea griega, Madrid1999, paragrafi i 57-të i përkthimit në greqisht’’

‘’Ja vlen të përmendim se në zonat periferike ndeshim akoma edhe gjatë kohëve historike popullsi jo greke të cilat mbijetuan disi paqësisht me grekët. Po i lemë mënjanë të dhënat e historinëve dhe mbishkrimin e Limnos, që përmendëm mësipër, edhe të kujtojmë ekzistencen e një gjuhe autoktone, qiprominoikja, e shek XVI para Krishtit. Kjo gjuhë u fol edhe u shkruajt deri në shek IV para Krishtit ndër banorët autoktonë që ishin strehuar në Amathunda…”

 F R Adrados,  paragrafi 5- te i përkthimit ne greqisht

‘’Gjithashtu do na duhet të flasim edhe për Kretën ku Mikenët edhe më vonë Dorët arritën në një ishull me popullsi paragreke të një qytetrimi shumë të lartë që provohet me shkrimet ieroglife edhe me Linear A. Tek Odisea T 176 përmënden Eteokretanët, gjuha e të cilëve vazhdoj të flitej deri në shek. III para Krishtit në Preso dhe Driro edhe shkruhej, nga një kohë e caktuar me alfabet grek’’.

F R Adrados, paragrafi i 59-të i përkthimit në greqisht

Shënimi ynë: Mbishkrimi eteokretan i Presos është i njohur si mbishkrim i shkruajtur në gjuhën shqipe nga albanologë si Petro Xhovani edhe Evlogjio Kurrilla, nën botimin e Thomopulos 1912. Po ashtu njihet edhe nga gjuhëtari klasik Robert De Angeli:
 

Përktheu: