ATA JANË VETË LIRIA JONË
(Feridit dhe shokëve të tij të rënë)
Në vargun e dëshmorëve të kombit tonë, rri i rreshtuar edhe Djali i Kosovës, (siç e cilëson miku im i nderuar, Poeti Fadil Curri), edhe dëshmori i lirisë, Ferid Curri.
Kalojnë ditët, javët, muajt, vitet, kalojnë edhe shekujt, por kujtimi për Feridin dhe për dëshmorët e kombit tonë mbetet i freskët prore në mendjet tona, në zemrat tona dhe në kujtesën tonë historike. Mbetet porore i freskët dhe nuk tretet kurrë edhe kujtimi për Feridin trim, sypatrembur e atdhedashës.
Ashtu si edhe ne, edhe brezat që vijnë, do t’i mbajnë në zemër dëshmorët, për t’i bërë ata flamuj në valim rrugëve e shesheve tona të lirisë.
Liria bashkohet me Atdheun. Gëzim e hare në çdo anë. Dritësim diellor, rrezegjak.
Liria ndërtohet me sakrifica, me jetëra, ndërtohet me gjak, ndërtohet me dëshmorë. Kështu pat thënë dikur Feridi. Kurse ne sot duhet ta dimë se dëshmorët janë nderi dhe krenaria e popullit tonë martir. E këtij populli që luftoi parreshtur për liri shekuj me radhë.
Dëshmorët janë ndërgjegjja më sublime dhe vetëdija, e ngritur lart, deri në piedestalin e vetëflijimit.
Ata jetuan për ne. I kemi prore gjithkund e gjithherë. Të tillë e kemi edhe Feridin syshqiponjë. Të gjallë përherë në kujtesën tonë.
Me flamuj kuq e zi në duar, me një diell në gji, me një rreze në ballë, lundrojnë dëshmorët, bashkë me Feridin mbi detin e gjakut të flijuar për liri. Në paqe e në luftë, në fushë e në mal. Rendin dëshmorët për lirinë.
I ke atje, këtu…
Një varr, një gur, një lapidar, një përmendore.
Lapidarë të lirisë ishin vetë ata, që u bënë flakadanë të përjetësuar. Lapidar lirie është dhe Feridi ynë, për të cilin kemi mall, por edhe jemi krenarë. Atë sot dhe gjithmonë Familja Curri, Kastrioti, Kosova dhe tërë Kombi Shqiptar e kanë dhe do ta kenë Diell Lirie me rreze të lira, me dritë lirie.
Feridi me shokët na e sollën lirinë.
Ata janë vetë liria jonë.
