JAM SHQIPËTARE E SHQIPËRISË SË VJETËR
Një ditë një mike amerikane
më luti t’i flasë për historinë shqiptare,
donte mikja të na e njohë historinë
bashkë me prejardhjen prej nga vimë!
Patjetër i thashë me lot në sy
të tregoj moj mike me shumë krenari,
jam një shqiptare e Shqipërisë së vjetër
paçka se amerikane më quani në letër.
Nënë Terezën qe nënë i thotë mbarë njerëzia
e lindi dhe e rriti e jona Shqipëria!
Atje në trojet tona lindi Gjergj Kastriota
qe trimërinë e tij e njohu tanë bota!
Atje plot pesë shekuj qëndroi Turqia,
atje masakra e krime me shekuj bëri Serbia,
por popullin tim të urtë e bujarë
kurrë nuk e mposhti asnjë barbarë.
Unë këtu në tokën Amerikane
nuk erdha nga qefi por më dëboi dora sllave,,
sepse gjithmonë ata barbarë
dëbuan shqiptarë breza me radhë..
E di se ju s’më merrni për të huaj
por me shpirtë e zemër unë gjithmonë vuaj,
atje na rrin shpirti, mendja e zemra
këtu trupat tonë mbajnë vetëm emra!
Atje ajo tokë me emrin Shqipëri
e vdekur me qenë e gjallë më bën me u ndi,
këtu në tokën e Amerikës
terri i natës më vjen në mes të ditës.
E di moj mikja ime dhe mirë të kuptoj
fjalët t’ua më bën të lotoj,
kështu më thoshin edhe gjyshërit e mi
se ishin emigrantë njësoj sikur ti!
Pavarësisht të mirave qe t’i jep kjo tokë
mallin e Atdheut nuk e tretë dotë,
faleminderit amerikanja e shkruar në letër
moj shqiptarja e bukur nga Shqipëria e vjetër!