Shkruan : Brilant Gashi
Ti je zemra e të gjithë Shqipërisë etnike , ti je një gjakë shqiptar , që kurrë nuk mund të falet nga askush , ti je vet populli ynë i copëtuar shqiptar , ti je një pjesë e pandarë e jona .
Mund të më tregosh se cili shqiptar nuk t’a di dhimbjen tënde ? Ai që nuk t’a di dhimbjen tënde është vetëm një injorant dhe asgjë më shumë , sepse dhimbja jote nuk mund të shlyhet nga historia jonë . Kjo është dhimbje , që akoma nuk njihet nga shqiptarët , por disa shqiptar e dijnë këtë histori të dhimbshme të kësaj pjese të madhe shqiptare .
Një gjysmëshekull , ke kaluar një dhimbje të madhe e cila nuk mund të përshkruhet as me fjalët më të mëdhaja . Jemi përballuar dhëmbë me dhëmbë me armikun tonë .
Gjatë një gjysmëshekulli të plotë , në këtë tokë binte shi i kuq , shi që binte nga gjaku i gjithë atyre trimave që ranë për lirinë e Çamërisë nga krimet makabre të andartëve grekë .
Nuk mund të përshkruhet kjo dhimbje . Lotët e shqiptarëve pikojnë për këtë tokë që padrejtësisht na e ndanë fuqitë e mëdha . Pas ndarjes së tokave tona , Europa i vendosi në treg këto toka për t’i shitur . Greqia e mori tokën e bukur të Çamërisë dhe popullsinë e saj e spastroi etnikisht dhe gjithashtu e shprënguli me të gjitha mjetet më të mira që mund të egzistonin në atë kohë .
Mjet i mirë padyshim se ishte edhe Traktati i Laussanes për shprënguljen e popullsive greko-turke . Ky traktat kishte për qëllim që Grekët e Turqisë të vinin në Greqi kurse myslimanët çamë (të etiketuar si turq) të shprënguleshin me të madhe . Nga kjo , edhe plaga shqiptare u hap edhe më shumë . Kjo plagë ishte e tmerrshme dhe të dhemb sa herë që e kujton !
Kjo plagë nuk do të mbyllej ende deri në vitet e errëta të Luftës së II-të Botërore , ku do të masakroheshin me mijëra shqiptar të pafajshëm nga gjak-pirësi me origjinë shqiptare Napoleon Zervas . Të gjitha këto masakra ishin të nxitura nga Kisha greke .
Por ajo që unë nuk mund t’a pranoj është se drejtësia në këtë shekull mungon për ne shqiptarët , por edhe fajin e kemi vet ne : Që nuk e kërkojmë drejtësinë të cilën ne e meritojmë si popull i traditave dhe i kulturës . Medet për këtë komb që quhet shqiptar !
Masakrat më 27 qershor 1944 , nuk paskan zgjuar interesim të madh tek politika ndërkombëtare dhe për popujt e vegjël si ne nuk janë munduar që t’i hapnin sytë për të parë më qartë barbaritë e mëdha greke . Zoti im , jepi mend këtij populli , të lutem , të përgjërohem sa më shumë ! Fale këtë popull .
Këto ishin fjalët e fundit të gjeneralit gjak-pirës Napoleon Zervas para se të ikte për në ferr :
“Po vdes i lumtur dhe i qetë , e bëra atë që doja . Lashë mbrapa tym e rrëke gjaku , gërmadha , blozë , ulërima fëmijësh , nuse e gra të zhveshura që i kallëm në furrat e ndezura për të mos lindur kurrë më shqiptarë të rinj ! Pastaj lashë mbrapa burra të shpuar me bajoneta , trashëgova shumë gjëra të mira për grekët , bëra që gjuha shqipe të mos flitet më në tokën helene ! Pra , kjo më kënaq mua ashtu siç kënaq çdo shpirt greku!” .
Në vitin 1924 , Musa Demi kishte dërguar një letër Mit’hat Frashërit , një letër të madhe dhe shumë brengosëse ku shkruan :
“Neve po na hiqen pronat , po torturohemi dhe po persekutohemi nga qeveria greke dhe nuk kemi asnjë mbrojtje nga askush!” .
Po në të vërtet , ne kurrë nuk e kemi pasur përkrahjen e askujt sepse nuk i ka interesuar askujt nëse ne egzistojmë apo jo . Çamëri , nëse je gjallë atëherë duhet të të tregojmë se ne do të jemi përherë me ty , si në luftë dhe si në paqe . Edhe nëse politikanët tanë flenë , ne do të jemi me ty !
Ky holokaust do të pranohet nga bota . Të jesh e bindur për këtë nënë Çamëri !
