KOSOVA E LIRË
-1-
Sot, Kosova me plisin e bardhë Dardan zgjohet,
An’ e kënd trapezoidali kosovar vetëm zbardhon,
Mbi eshtrat e të parëve nën tokë – themel betonohet,
Ndërtesat e larta të jetës drejt qiellit pa ré synon.
-2-
Një shekull, vetëm gjak, përbuzje e trysni parreshtur,
Skllavëri në kohë moderne, zaptuesi instaloi e zbatoi,
Shumica mbuloi rrezet e diellit – mjergull e dëndur,
Por pakicës, dritën qiellore, jo, dot nuk ia ndaloi.
-3-
Dimër i egër, i gjatë dhe shekullor. Jo! Kurrë shpresë pa liri,
Përleshje mes dallgësh shumëballëshe. Jo! Kurrë Dheun mbas dore,
I sigurtë për liri – eshtrat, shpirtërat e të parëve – kurrë nën robëri,
Erdhi dita. Kosova qesh, gëzon rrezet e diellit dhe dritën qiellore.
-4-
Festë e madhe, hareja, gëzimi, kudo nji emër i vetëm – Iliri,
Gufon zemra e dardanit, arbërit, kaonit, thesprotit, mollosit,
Arbëria me qeleshen e bardhë zgjat duart: ”Mirëseerdhe Dardani”,
Thesprotia me festen e bardhë uron: “Gëzuar, paç këmbën e mbarë”.
-5-
Zhgaba në Dardani, Shqiponja në Arbëri, Ipja në Thesproti,
Emër i të njëjtit shpend, maj malesh me fole – Dihet absolut për liri,
Shpend symbol lirie, krenarie, bukurie, jetëgjatësie – qielli e ka stoli,
Shpend që pëlqeu në botë fiset Ilire, i pagëzoi me emrin – Shqipëri,
-6-
Urime Kosovë. Popujt kudo urojnë, njohje nga shumë shtete,
Të tjerët, le ta kuptojnë, trileniumi – symbol demokracie. Jo i friguar,
Popujt thërrasin: lumturi, barazi – disa shtete ende me siklete,
Na pri Kosovë drejt paqes, lirisë – shembull i qëndresë. Gëzuar.
-7-
Kaçanik, Dreçan, Reçak, vende me emër në histori,
Gjak heronjsh, tokën vaditur për liri, për pavarësi,
Krushe, Prekaz, Rahovec – Gërma të arta në Dardani,
Njëzëri të gjithë thërrasim, brohorasim: ”Amaneti u kry”!
-8-
Sot, lot gëzimi gjithë trupi Ilir, nga Mitrovica gjer në Artë,
Flatrat e Zhgabave nga Gryka e Rugovës , Flamurin “Kuq e Zi”,
Në qiell shpalosin, e shtrijnë jaram nek(¹) tre Gurët e Zezë të lashtë,
Zhgaba, Shqiponja, Ipja brohorasin: ”Rrofsh Pavarësi!”.
Shënim(¹): Sipas dialektit çam: Jaram nek=deri tek.
Tiranë, shkruar më 17/shkurt/2008 Fahri Dahri
