Poezi nga Kasam SHAQIRVELA
NJËQIND E NËNTË VJET Th’RrAS E TROKAS
Mbi njëqind vjet Pavarësi
Mbi njëqind vjet pa Shqiptari
Feston Kosova,Ilirida,Çamëria
Presheva madje dhe Malësia
Ditën e Flamurit Kuq e Zi
Dhe e pret kumtin e Lirisë
Për pavarsinë e Shqipërisë
***
Un po fkas dhe po trokas
Anekënd globit, botës
Për njëqind e ca vjet hiç pareshtur
Portave të mdhaja të parlamenteve
Se s’kan mund për të më heshtur
Më kanë da hise nga fati i rrotës
Për të bredhur anembanë botës
Njëqind e ca vjet i bie ndjenjës
Çekani i ngjarjeve në kalendar
Njëqind e ca vjet i thirr ndërgjegjes
Troket e pret Bashkimin Kombëtar
***
Eci detit, eci edhe tokës
Nëpër gjeografinë e tërë Evropës
Për Tokën Teime bij kërkesa
Sa paradoks dhe sa çudi
Sa e pashpirt është kjo njerëzi?
As me kuvend e as me shkresa
Ndërgjegjja Evropës nuk i trazohet
As atherë kur Toka ime më copëtohet
***
Eci dhe i kërkoj yjet nëpër qiell
Rrugëtimi im është i gjatë, i vështirë
Cilindo që e takoj më bëhet diell
Më bën dritë për Atdheun tim tëlirë
Dhe unë prapë festoj ndonse në dyshe
Mes pushtetesh a në Trojet e mia
Festën e mba e gjithë Shqiptaria…
Edhe pse realiteti m’ë flet ndryshe
***
Po unë s’heq dorë e s’kam për t’u ndalur
Nga pelegrinazhi im në pranverë
Në Baba Tomor, atje kam për t’u falur
I përkushtuar edhe me nder
Me vetë bekimin e perëndisë
Te Molla e Kuqe, Flamurin Kuq e Zi
Bajrak darsmorësh e kam nxjerrë
Për nusen hypur në Kal të Bardhë
Që vjen për 109 vjetët e Pamvarsisë
Duke i mbledhur krushqit e Lirisë
Për atë Shqipëri Natyrale
Të Ribashkuar dhe Etnike
Si nga veriu nëpër male
Si nga jugu nëpër fusha
Edhe Deteve Ilirike…
Trojeve të nënë Arbërisë…
Vendeve të gjyshe Ilirisë…
Tokave të stërgjyshe Pellazgjisë…
Unë po thërras në gjuhë të nënës time
Që për mua është sublime
Ajo është edhe biblike…
Se i ka rrënjët pellazgjike..!
