Shkruan: Brilant Gashi
Shpërthimi i kryengritjeve çlirimtare antiosmane në Hercegovinë e Bosnjë, më 1875, shënoi edhe fillimin e Krizës Lindore.
Serbia dhe Mali i Zi të nxitura edhe nga Rusia i shpallën luftë Perandorisë Osmane, dhe po ashtu veproi edhe Rusia, ku më 14 prill 1877 hyri në luftë me të.
Në fillimin e Krizës Lindore, shqiptarët ishin në pritje të ngjarjeve dhe duke i ndjekur me vëmendje ato ngjarje dhe nuk mundi të bashkohej në luftë as me shtetet ballkanike e as me Perandorinë Osmane sepse po të bashkoheshin me shtetet ballkanike atëherë ata do t’i ndihmonin atyre për realizimin e qëllimeve të tyre kurse nëse do të bashkoheshin me osmanët atëherë ata do të ndihmonin sunduesin e tyre shekullorë.
Në maj të vitit 1877, në Stamboll u formua një komitet me qendër në Janinë dhe më vonë një tjetër me qendër në Shkodër.
Në dhjetor të vitit 1877 u formua një Komitet tjetër i quajtur “Komiteti i Stambollit”, me kryetar Abdyl Frashërin dhe me antarë : Pashko Vasën, Ymer Prizrenin, Sami Frashërin, Zija Prishtinën etj.
Patriotët shqiptarë hynë në bisedime edhe me përfaqësuesit e Greqisë për të krijuar një aleancë të mundshme shqiptaro-greke.
Takimet u zhvilluan disa herë, por ato përfundimisht nuk dhanë asnjë rezultat, sepse qeveria greke ishte kundër shtetit të pavarur shqiptarë ku do të përfshiheshin të gjitha tokat shqiptare nga Vranja e deri në Prevezë.
