Shkruan: Brilant Gashi
Komiteti qëndror “Për Lirinë e Shqipërisë” hartoi edhe rregulloren e çetave e cila u quajt “Udhërrëfenjësi i Trimave, Komiteti i Shqipërisë”.
Sipas kësaj rregulloreje çetat do të vepronin në male kurse njësitë e saj në qytete e fshatra. Çeta e parë u formua në vitin 1906 në Korçë dhe komandohej nga Bajram Topulli, më pas u formuan edhe çeta të tjera.
Veprimtaria e çetave përfshiu edhe Beratin, Devollin, Leskovikun e Përmetin.
Në maj të viteve 1906 autoriteti i Komitetit u shtri në : Janinë, Gjirokastër, Korçë, Tiranë, Elbasan, Ohër, Dibër, dhe në shumë vende të tjera.
Çetat shqiptare përveç luftës kundër forcave osmane bënte luftë kundër andartëve grek të cilët persekutonin atdhetarët shqiptarë. Çeta e Çerçiz Topullit, në shtator të vitit 1906, vrau mitropolitin grek i cili kishte dorë në vrasjen e patriotit Papa Kristo Negovanit.
Qeveria Osmane duke parë sukseset e Komitetit “Për Lirinë e Shqipërisë” filloi edhe ndjekjen dhe arrestimin.
Në mesin e më të kërkuarve ishin Bajram e Çerçiz Topulli, Sali Butka, Islam Arifi etj.
Shumë nga udhëheqësit e tyre u detyruan të largohen nga atdheu për të qëndruar në Sofje dhe në Bukuresht. Në mars të vitit 1907 një grup nga kolonia e Sofjes nën komandën e Çerçiz Topullit u fut në Shqipëri. Atyre i’u bashkua edhe Mihal Grameno dhe Idriz Gjakova.
Në pranverë të vitit 1908, çeta e Çerçiz Topullit pas luftimeve të suksesshme, vrau komandantin e xhandarmërisë i cili terrorizonte shqiptarët.
