Jeta për Atdheun (shkrimi #4)
Thoshte kryepeshkopi i Shqipërisë Fan S.Noli : “I këndoni lutjet ashtu si dini, shqip, po pastaj lart i rregullon perëndia” . Njëri ndër mendjendriturit , që ka ekzistuar në kohën e Shqipërisë së atëhershme dhe njëri ndër politikanët më të suksesshëm të këtij populli . Mund të them se Qeveria e Fan Nolit , është qeveria e fundit patriotike deri tani në trojet shqiptare .
Shqiptarët (shumica e tyre) , gjatë kohërave historike , i këndonin lutjet ashtu si ata dinin , i këndonin lutjet në gjuhën shqipe , në gjuhën e perëndisë shqipe . Kur mund të ndëgjoje dikë , që lutej shqip ndjeheshe krenar , që e flisje këtë gjuhë . Sigurisht që është një ndjenjë e vecantë t’i këndosh lutjet në gjuhën e shpirtit tënd .
Ne edhe sot e kësaj dite , duhet të fillojmë , që t’i këndojmë lutjet në gjuhën shqipe dhe jo në gjuhë të tjera si gjuha arabe apo gjuha latine . Nuk duhet t’i këndojmë lutjet në gjuhë të cilat , ne nuk i dijmë t’i flasim . Më mirë është t’i këndojmë lutjet tona për familjen dhe veten në gjuhën e bukur shqipe . Kjo është një domosdoshmëri .
Njerëzit e popullit tonë sa herë , që hyjnë në kishë dhe në xhami , luten vetëm për familjen dhe veten e tyre . Përse nuk luten ndonjëherë për atdheun e tyre ? Ky është një gabim , që nuk duhet t’a përsërisim kurrë sepse bëjmë gabim ndaj kombit dhe perëndisë . Duhet të fillojmë edhe ne si shqiptar , të lutemi për atdheun tonë . Të lutemi dhe t’a mbështesim mëmëdheun tonë të bukur .
Duhet të lutemi për atdheun , që në këto kohë është duke kaluar në kohëra dhe peripeci të vështira . Nuk bëhet fjalë për luftë , por vetëm për kohën e vështirë dhe çështjet diplomatike që është duke kaluar ky komb dhe ky popull . Do t’a bëjmë perëndinë të lumtur , nëse lutemi edhe për atdheun . Do të ishte i gëzuar zoti ynë , që flet shqip .
Në këto momente , atdheut tonë i duhen lutjet tona për të , që të ketë shumë më shumë suksese të mëdha . E kemi për detyrë të lutemi për të .
Populli ynë kur ishte në vështirësi , padyshim se do të mund t’i kalonte këto vështirësi të mëdhaja . Mendoj se kalimi i këtyre vështirësive bëhej kur populli lutej në shtëpi , në kishë e xhami për mëmëdheun e tyre , por edhe kur luftonte për kombin e tyre . Duhet të lutemi për gjënë e parë dhe të fundit , që ne do të duam përgjithmonë sa të jemi gjallë .
Ne duhet të punojmë për këtë atdhe dhe të lutemi për të , që nëse munden shqiptarët do t’a japin edhe jetën që të jenë martirët e lirisë sonë , që të jenë edhe shpëtimtarët tanë . Prandaj , ne duhet të lutemi për luftëtarët , që kanë rënë dëshmor për lirinë e mëmëdheut .
Unë në këtë shkrim , dua të bëj një lutje për kombin tim , që për momentin e ka përpirë e zeza , dhe dëshiron të shuhet plotësisht , por ne nuk duhet të lejojmë , që ky komb dhe ky popull të shuhet ndonjëherë :
Zot , ndihmoje popullin tim , që po kalon vështirësi të mëdha dhe dëshiron , që të zaptohet dhe okupohet nga fqinjët tanë barbarë . Lutem për të gjithë dëshmorët , që kanë rënë dhe duhet të zgjohen nga varri për të parë se si i ofendojnë Gjergj Kastriotin dhe heronjët e tjerë kombëtar . Zot , largoj nga trojet tona , të gjithë klerikët fetar , politikanët , gjykatësit , ministrat etj ., që dëshirojnë t’ia prishin imazhin e kombit tonë dhe kombin tonë , dëshirojnë t’a bëjnë Turqi e Arabi .
Ou,nuk pranohën vetëm lutjet e thata;o zu randohën zbutjet ke
zhvata,tek ngrata;sipas një anekdote strategbote;qe ishte një-
farë,zijeshkare,si hoxhe-rroqe kah-krah rusi-pusi,për qellime
përdëllime,kolonizime,horrorizime;të trojeve tona,zona,brengë-
shkaba brengë,Pellazgo-Iliro-mbarë Shqiptarie;dhe,ai farë si
hoxhë-rroqë,saherë thirrte-qirrte ozanin,mbi minare,ai bënte
hajgare;duke thirrur-qirrur një nenë shtëpie,afro xhamisë,dhe,
djali po i tergon babës;se si ai hoxha,sa herë po thërret oza-
nin,ai po ia ngucë nënën;por,ai babai frigacak,po thotë:-Hajt
bre bir se,zoti ia then qafën?!Pret,pret;dhe asgjë;qe zoti të
ia thejë qafën ati hoxhe të ndytë;edhe,një ditë ai djali vetë
hypi tinëz në minare ëh,sa hoxha thirri emrin e nënës,ai qe e
fluturoi nga minarja në tokë;dhe,hoxha u bë copë e grima;a,ai
djali vrap po i thotë babes:-Ou hoxha u rrëzua nga minarja e
u bë copë e grimë!”edhe,baba po i thotë:-A të thash,se zoti ia
then qafën”;por,djali po ia kthen:-Babë,qe besa,mos të ia ndi-
hmoja pak,zoti nuk pat kurrë me ia thye qafën!”Edhe Ne,Briland
pa ia ndihmuar,pa vepruar;as zoti nuk do me na ndihmuar,se ore
krejtë,drejtë;të gatshme,nuk do të i servohej askujt;dhe liria
as pavarësia,as demokracia,as bashkimi-trashëgimi mbarë kombë-
tarë Shqiptarë,nuk do të na i falë askush,or,babush-Shkabush;o
por,me pend dhe armë,duhej punë e punë,natë e ditë,qe ta sho-
him,njohim;veç pak e shndritë;siç ka thënë Naimi i madhë!!.
Të fala një refugjat luftë nga Kosova në USA.vetë njëri nga
dhjeta milionë,gadi terë Shqiptaria,nga këso,beso,pëso,nën
dhunë o furtunë,na përzunë;qe kurrë më në këte gurrë,mos të
kthehëmi,as të prehëmi,as për varre,as për zjarre tona,zona,
ou,deng baba deng,brengë shkaba berngë;vëllazëro-rihiro-fare
shkripka vërria;Pellazgo-Iliro-mbarë Shqiptaria!!.