Jeta për Atdheun (shkrimi #15)
Çfarë të bëj unë , që më ka falur zoti me gjakë shqiptari . Unë tani nuk mundem , që t’a ndërroj kombësinë time sepse mund të më dënoj perëndia dhe atë dënim , duhet t’a vuaj për të gjithë jetën .
Kjo nuk duhet të ndodhë sepse atdheu nuk dëshiron , që të ketë tradhëtarë në mesin e shqiptarëve krenar dhe ky ndërrim i kombësisë , do të më mallkonte mua dhe nuk do të më linte të qetë tërë jetën time .
Këtë shkrim është duke ma frymëzuar atdheu im sepse penda ime si një djalë i ri , i duhet këtij kombi dhe populli . Edhe kombi por edhe unë e donim këtë shkrim me shkronjat e bukura shqipe , por më shumë këtë shkrim e meriton kombi im i madh e i lashtë që po vrahet nga të gjithë armiqtë e vet dhe sidomos nga shtetet , që e bëjnë rolin e mikut .
Dua të bisedojë për të dytën herë me atdheun dhe t’i them disa gjëra , që për të do të jenë gjëra të tmerrshme . Ndodhi të tmerrshme dhe të këqija , janë duke ndodhur me kombin tim . Një terror shpirtëror është në ndodhi e sipër me këtë komb . Po shiten e po falen tokat shqiptare , po vrahen shqiptarët e vërtet nëpër burgje e nëpër vende të tjera . Pse t’i ndodh kjo të rinjëve i atdhe ?
Ndihem shumë i fyer dhe më bën që t’a mallkoj këtë komb , të cilit i takoj . Duket se më shumë mallkoj kombin tim se kombet e tjera sllave , që kanë ushtruar terror të pashembullt në trojet tona . Ne jemi të verbër edhe pse kemi sy , të cilët janë si një aparat fotografik për popullin tonë , por ne e kemi këtë aparat , por në të njëjtën kohë jemi edhe të verbër .
Ushtari që ka luftuar për atdheun e tij , sot ndihet shumë i mërzitur dhe shumë i fyer shpirtërisht me këto ngjarjet e sotme , që po ndodhin more atdhe . Ky ushtar ka rrezikuar me qenien edhe jetën e tij , dhe kështu në këtë mënyrë janë duke e shpërblyer këtë ushtar etnik . Atdhe , kjo është politika jonë antishqiptare e cila po drejtohet nga bandat armike .
Do të ishte më mirë , që të zgjoheshin nga varri të gjithë heronjët tanë , që mbrojtën trojet tona dhe të shikonin me vëmendje , se si dhe cfarë padrejtësisht po bëhen me këtë popull nga vet drejtuesit e tyre , sepse pushtuesit po e shohin këtë si një armë shumë të mirë , për të sundimin dhe përçarjen e shqiptarëve . Kështu edhe ne o atdheu im , po shkatërrohemi dhe po largohemi nga bashkimi kombëtar .
Qëndroj në një dhomë të errët dhe në katër muret e asaj dhome , e shoh errësirën e popullit tim , një errësirë e cila po lëviz nëpër Shqipërinë tonë dhe po përçan shqiptarët , në një mënyrë shumë të tmerrshme dhe në një mënyrë monstruoze .
Shqiptari nuk e njeh këtë errësirë edhe pse e ka pasur nën petkun e vet për shekuj të tërë sa ishte nën pushtimin e pushtuesve , por edhe sa ishte ekzistonte . Ne e kemi pasur këtë errësirë , prej që kemi lindur si komb dhe si shqiptar .
Ai njeri në errësirë , pa asnjë dritare ku nuk mundet të sheh pak dritë , është populli im . Dhoma (politika) dëshiron të ketë dritë për interesin e vet dhe mos t’ia varë fare popullit të tij . Kjo është politika jonë e kalbur .
Atdhe na mori lumi !!!