Imazh
1.
Ajo mbuloi rrafsh e kodër, duke zbutur
Acarin e egërsuar në palcë dhe hapësirë.
Korrieri fërkemit të dhelprës, u ndal
Para kasolles me kulm kërpudhaq
Dhe shtyri zarfin në të çarat e derës.
Djali shtegtuar larg, mbi gardhiqe të huaja
Arriti nën qiellin verë e dimër gri,
Të vendit ku ëndërronte pasurimin.
2.
Gjarpër, shtegu kodrinës gjysmë shterpë
Natën e rrahur nga Hëna
Ditën nga Dielli
Ngjiteshin fshatarët kërrusur, pas kodrës
Kasollet me oxhaqe, shtrembaluqe
Tymosnin dimër e verë, zienin ca kokrra groshë
Për drekë e darkë
Dhe tymi dredhonte…, dredhonte murg
Hapësirës, mes kodrave lakuriqe, ngjyrë
Të tymit shtëllungë.
5.9.2016
