Shkruan : Brilant Gashi
Ndonjëherë më vjen edhe të qaj , për ata bijë shqipesh , që nuk e dinë historinë e tyre dhe nga ana tjetër , krenohem me ato shqiponja , të cilët janë rritur me tregimet e prindërve të tyre , për heronjët shqiptar . Ata heronjë duhet të jenë krenar për bijtë e tyre .
Kur hyra në atë dhomë shqiptare , e ndjeva që historia dhe krenaria e të qenit shqiptar , ma ka pushtuar të gjithë trupin tim dhe në atë moment , dikush përmbrenda vetes më tha se mësimi i historisë së popullit tënd është më i rëndësishëm se gjithçka tjetër , që mund të ekzistojë .
Edhe në vitet tjera , që do të vijnë ne do të duhet , që t’ia mësojmë historinë tonë fëmijëve tanë , sepse ata janë yjet e së ardhmes , që do të bëjnë dritë tek populli ynë . Ata janë ndriçuesit e kombit tonë dhe shpresoj që deri në fund të jetës , do të jenë kështu , siç do të jenë në të ardhmen .
Në dhomën e të vërtetave historike , për popullin tonë pashë heronjët tanë , se si kanë luftuar me një vullnet të madh dhe ishin gati , që të jepnin jetën e tyre për atdheun e tyre , që quhej : Shqipëri . Ky ishte edhe qëllimi i tyre i vetëm që kishin në jetë dhe të shkonin në botën tjetër me fytyrë të bardhë .
E pash edhe Gjergj Kastriotin , i cili i kishte dhënë porosinë e tij të fundit , të gjithë princave shqiptar , që të largonin pushtuesin otoman nga toka e bekuar e Shqipërisë etnike dhe atdheu ynë të jetojë në paqe dhe në harmoni me të gjitha trojet e bashkuara .
Ky është edhe njëri ndër qëllimet e mia , që unë si shqiptar dua , që t’a përmbush pa marrë parasysh nëse unë do të vdes , përsëri ky do të jetë qëllimi im : Që t’a bashkoj dhe t’a mbroj atdheun nga sulmi i armiqëve të jashtëm , të cilët në çdo kohë dëshirojnë , që të na godasin në plagët tona më të rënda , që ne si komb i kemi .
Edhe gjatë historisë shqiptare , sigurisht që kemi pasur edhe disa armiqë të brendshëm , të cilët emërtoheshin me emrin “Tradhëtarë” dhe besoj se ky është emërtimi më i mirë , për këta armiqë të brendshëm .
Libri ynë i historisë është një libër shumë i madh , i shkruar nga dora e të gjithë heronjëve tanë , të cilët kanë rënë në altarin e lirisë , që nga koha e Gjergj Kastriotit e deri tek koha e artë e të madhit Adem Jasharit . Unë shpresoj që ky libër , t’a ketë fundin e gëzuar nga të gjithë popujtë e tjerë , duke e përfunduar me fund të lumtur dhe t’a vulos lumturinë e saj , me bashkimin e trojeve shqiptare , në një shtet të vetëm .
Shumë mirë e di , që në atë dhomë e pashë fytyrën e vërtet të armiqëve tanë , se si në mënyrën më të tmerrshme , tentonin që të na grabisnin tokat tona të lashta . Ky ishte qëllimi i vërtet i plakës djallëzore me emrin Evropë . Ky ishte edhe qëllimi i bijve djallëzor të saj : Të na copëtonin si një komb dhe të na administronin .
“Edhe kjo është një tokë shqiptare .” – thoshte luftëtari ynë i madh me emrin Çerçiz Topulli , i cili dëshironte të jepte gjithçka për idealin e bashkimit dhe clirimit të tokave tona . Në këtë moment e di se çfarë do të thoshte kjo për kombin tonë të jetojë në mizori . Në mizorinë e Perandorisë Osmane , në mizorinë e Serbisë dhe të Greqisë .
Kurse Ismail Qemali thoshte se “Pa u vra tradhëtia , nuk mund të bashkohet Shqipëria .” Dhe për këtë , patrioti ynë i madh kishte më se të drejtë , sepse tradhëtia është një sëmundje , për këtë komb etnik dhe mund t’a bllokojë rrugën e bashkimit tonë kombëtar ! Njëjtë mund të themi edhe për hipokrizinë .
Dhoma e të vërtetave tona historike , bart mbi supe një histori të lashtë dhe një histori të dhimbshme për kombin tonë . Por besoj se shqipet , do t’a kuptojnë me kohën këtë histori tonën , të cilën na e kanë vjedhur dhe e kanë përdhosur me mjetet më të mira të mundshme .
Por për inatin e të gjithë armiqëve tanë , ne duhet t’a ruajmë historinë e vërtet tonën . Unë nuk do të mundem , që vetëm vetvetja ime , ta ruaj këtë histori , sepse kjo histori është një thesar i çmuar i kombit tonë dhe do të jetë i tillë gjithmonë , përderisa në këtë tokë do të flitet gjithmonë shqip dhe do të jetë një thesar i madh , përderisa ne do të qëndrojmë për herë të bashkuar në një flamur dhe në një gjakë vëllazëror ! Ndryshe nuk mund t’a ruajmë atë e cila , na përket neve .
