AKOMA NË KSAMIL
( NGA BUTRINTI )
Jon , o Joni im !
Ç ‘ ke që je trazuar
mos në Çamëri ti ndjeve një vajë
pse valët tua dallgëdisen
mos në Çamëri biri yt zu të qajë ? !
Unë erdha nga mërgimi
në gjirin tënd pak të pushoj
me ty të ç’ mallem e të heq hidhërimin
që gjatë tër kohës zemrën me lëndoi
Këtu në Ksamil vie aromë Çamërie
që valët e era yte sjellë
nuk dua të dëgjoj vajë fëmije
sikur Nënë e tija nuk e don si pjellë.
Ndonjë ditë pushimi
kaloj dhe në lot
se vie nga mërgimi
mërgimi s’ zhduket dot
Shikoj matanë detit
n’ busull ku i bie Çamëria
ku ka banuar mbret
ku pleq janë djalëria.
Atje ku vëllau imi
m ‘ ka mbetur si jetim
e qajë nga pushimi
e qajë në mërgim
Ah! Jon , Joni im
s ‘ ke faj që je dallgëdisur
dëgjoj vajë fëmije
me zemër të plasaritur
Ti dallgëdisu pra valë valë
dhe tërbohu në Greqi
ç ‘ zë përpara ti mbuloju
diellin të ua bësh të zi
Ktë ke urdhër ti nga unë
unë mbreti yt Agroni
ktë ke urdhër ti nga unë
unë Zoti yt POSEJDONI !.
Korrik 2010.
