Letërsi Kombëtare: KURRË MOS PIKT GJAKU AS LOTI (Poezi)

KURRË MOS PIKT GJAKU AS LOTI

Morra laps e morra letër
për m’e shkru një këngë të vjetër,
i kujtoj fjalët e babës plak
lotët m’rrjedhin sikur gjak.

Sa herë vjen dimri me acarë
sa herë bora tokën e zbardhë,
me kujtohen fjalët e tij
kur më fliste me dhembshuri.

Ah moj bijë moj bija ime
sa kam plagë në zemrën time,
sa herë vjen kjo stinë dimrore
më kujtohen ato troje.

Me dhunë e forcë k’ta serbianë
i dëbuan t’parët tanë,
ishte borë me acarë
i dogjën shpijat me njerëz të gjallë.

Dogjën shpija e katandi
na i vranë pleq e fëmi,
gjithandej çdo gjë shkatrruan
burra e gra i masakruan.

Sa e gjatë ishte kolona
sikur treni me vagona,
dikush deshë e dikush zbathë
dikush mbeti në shpirt i vrarë.

Bashkë u bën vuatja dhe tmerri
n’pikë të ditës dukej terri,
nga trishtimi dhe uria
rrugës vdisnin pleqt e fëmija!

Kan kaluar shumë dekada
por s’harrohen vuajtjet e gjata,
sa herë toka mbulohet me borë
na kujtohet ai horror.

Nuk mjafton një laps e letër
për me i shkrue plagës së vjetër,
letra e libra s’kan me mjaftu
ato vuajtje me i përshkru.

Veq një lutje e kamë n’këtë jetë
shqiptaria vuajtje mos t’ketë,
Shqipëri ku i thotë vetë Zoti
kurrë mos pikt gjaku as loti!

             ©Maki M Canolli

Shperndaje ne
Updated: 8 Dhjetor, 2016 — 04:45

The Author

Maki Canolli

Makfire Maqedonci – Canolli lindi në Prishtinë. Fëmijërinë dhe rininë e hershme i kaloi në vendlindje. Është shkolluar në fushën e pedagogjisë, që e ka bërë më të ndjeshme e më njerëzore edhe në poezi. Me këtë art të vështirë ka filluar të merret që kur ishte nxënëse e klasës së dytë fillore. ”Gjeli im plak” ka titullin vjersha e saj e parë. E ka botuar 30 vjet e sa më parë në shtojcën për fëmijë të gazetës ”Rilindja” (1978/79), e cila botohej çdo të martë, në kohën e artë të kësaj të së përdishmeje të shuar shqiptare në Kosovën e pushtimit serb. Makfire M Canolli i përket brezit të rinisë ”së padisiplinuar”, e cila sfidonte pushtetin antipopullor të asaj kohe. Ky pushtet të rinjtë shqiptarë i quante ”irredentistë” e ”seperatistë” dhe me nofka të tjera më poshtëruese, vetëm e vetëm pse deshi të mbante gjallë gjuhën, traditën e kulturën shqiptare, të qenit shqiptar të shqiptarëve në vendin e tyre. Makfires, si motër e vëllezërve ”irredentistë”, iu mohua çdo e drejtë: të regjistrohej në fakultet, të punojë me nxënës, si dhe e drejta për të botuar. E ka vragë të pashlyeshme në zemër këtë kohë, aq më parë, pasi krijimet e saj të hershme ia konfiskuan punëtorët e shërbimit sekret serb, gjatë një bastisjeje në shtëpinë e saj. Në vitet e ‘80-ta, kur ajo ishte vetëm 11 vjeçe si shumë familje shqiptare, edhe familja e Makfires ishte në shënjestër të UDB-së famëkeqe serbe, e cila në vitin 1982 ia burgosi të tre vëllezërit. Ishte kjo koha kur shpirti i saj sa fëmijërorë aq poetik po këndonte nga brenda, pa u shfaqur për lexues. Në vitet e ‘90-ta emigron në Gjermani, ku qëndroi deri më 1998. Kthehet në Kosovë bashkë me familjen e saj dhe më pas, më 1999, kalon oqeanin për të vazhduar jetën në New York. Aty jeton ende.Zëri i saj dëgjohet çdo të premte në valët e Radio – Diasporës, ku si moderator e udhëheq rubrikën “Heroizmi i popullit tonë në shekuj”. Poezitë e saj janë prezantuar nëpër disa faqe të internetit, të cilat botojnë krijime artistike, si “Teutat shqiptare nëpër botë”, “Agjencioni Floart-Press”, “Tribuna shqiptare”, “Bota e re”, “Stërkala”, si dhe “Qeparoi”.Gjer tani ka botuar përmbledhjen poetike për të rritur “Gjurmë nëpër flakë” (2010) dhe një tjetër për fëmijë “I shes diellit akullore” (2010). Po ashtu është pjesë e disa antologjive si dhe në librin e përbashkët me teutat shqiptare nëpër botë me titull "Në sytë e nënave". Në një të ardhme të afërt lexuesit do të kenë ne duart e tyre shkrimet tjera qe presin botimin.

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Ky sajt përdor Akismet-in për të pakësuar numrin e mesazheve të padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komentit tuaj.