Ja ku e ke shtruar me plumba,
Sofrën ku gatova lirinë,
Për darkën e Kombit tim,
Kur u ktheva vonë nga arat,
Të bëja bukën e re misërishte,
Për trimat, që
Ende nuk janë kthyer nga malet.
Mitrovica kërkon prapë trima,
Aty jo nuk fluturojnë
Të gjitha shqipet e lira të Kosovës.
Shtruar me plumba e ke
Armiku im i vjetër,
Me të njëjtën qime!
Dëshira ime e ndaluar tani,
Nga paqja e botës,
Për lirinë e plotë të vendlindjes sime,
Për tërë trollin tim,
Po pret në sirtarët
E tavolinave diplomatike,
Me njërën dorë
Në sofrën e plumbave,
Që t’i hamë bashkë një ditë.