Dita e flamurit në Prizren , 28 Nëntor 1942
Shkruan : Brilant Gashi
Ai gjakë i derdhur në këtë tokë , më duket se ka qenë e shkruar që të ndodh me popullin tonë . Të gjithë ata fëmijë , ato nëna , pleqë , të rinjë dhe burra , kishin qenë të shkruar në fatin e tyre të vdisnin . Pikërisht të vdisnin nga pushtuesi sllav .
Të gjithë ishin në vaj për një tokë që shtrihej në Ballkan , një tokë që shumë vjet më parë e ndanë nga nëna e saj dhe e hodhën në duart e hordhive sllave . Sigurisht që këto hordhi mezi nuk prisnin që të bëjnë një terror të pashembullt në këto toka shqiptare . Kjo është arsyeja kryesore se ne duhet , që t’i linim tokat ku kemi lindur dhe jemi rritur për t’u shprëngulur për në Turqi dhe vende të tjera .
Ky pushtues nuk ka lënë një vjet të plotë pa kryer masakër në këtë Kosovën tonë e që në kohërat më të lashta quhej Dardani . Kaq shumë gjakë i derdhur nga shqiptarët vetëm për t’i mbrojtur këto toka shqiptare . Zot neve nuk duhet të na ndodh kjo !
Ndërkohë bota e shihte shumë mirë se sa gjaku i madh po derdhej në Dardani dhe në të njëjtën kohë nuk e hapnin gojën e tyre për t’a parandaluar këtë gjenocid , që po bëhej në tokën ku po jetoj unë .
Më dhemb edhe mua zemra siç i dhemb edhe shumë shqiptarëve të tjerë që jetojnë në këtë tokë . Ata nuk donin që t’a braktisnin tokën ku kanë lindur , por në anën tjetër edhe ishin të detyruar , që të shprënguleshin nga trojet e tyre për t’u vendosur diku tjetër .
Zonat e luftës në Kosovë ishin mbushur me gjakë trimash shqiptar , të cilët ranë në altarin e lirisë dhe do të shkonin në një vend më të bukur , dhe do të preheshin në paqe pasi të çlirohej Kosova jonë martire .
Por bashkimi i Kosovës me nënën Shqipëri akoma nuk është realizuar . Dua që t’a shoh këtë bashkim o vëlla shqiptar se përndryshe shpirti im kur të vdes nuk mund të prehet në paqe . Kjo është ajo që dua unë !
Askush nuk di asgjë për ne . Nuk e di se nëse kjo tokë ka qenë e banuar me një popullsi autoktone . Nuk e di nëse ka qenë e bashkuar me një tokë tjetër . Dua të them se nuk e di askush historinë tonë të lashtë sa vet bota .
Por më shumë më dhemb fakti se a e din shqiptarët e mi historinë e tyre ? A kanë njohuri shqiptarët për këtë historinë e lashtë të tyre . Një popull që e harron historinë e tij , është i detyruar t’a përjetoj atë përsëri . Edhe ne e kemi harruar historinë tonë dhe zoti mund të na e “shpërblej” këtë harresën tonë të madhe historike .
I bëj thirrje shqiptarëve të Kosovës që të mos e harrojnë historinë e tyre sepse përndryshe edhe zoti mund t’i lë në harresë ata . Më duket se ne e kemi harruar këtë copëzën tonë të historisë , që vazhdimisht hap një plagë të madhe sa herë që e kujtojmë . Edhe pse i kemi bërë 9 vjet , që kur jemi pavarësuar , gjendja jonë nuk është aspak e mirë .
Frikësohem për shqiptarët e kësaj treve sepse nuk kanë parë për një shekull ditë të bardha . Ajo ditë e bardhë për ne do të jetë bashkimi i Kosovës me nënën Shqipëri , Kjo do të jetë ajo drita e madhe për ne , e cila do t’a harroj dhimbjen tonë , që e kemi pasur për dekada të tëra .
Lulet e shpresës për ne do të çelin atëherë kur do të trokas ne shtëpinë e shqiptarëve , Bashkimi i Kosovës me të vetmen e tyre nënën Shqipëri . Shqiptar unë besoj shumë se ju mund t’a arrini këtë bashkim .
