EDHE DIÇKA PËR POETËT
Që moti dihet dhe është e vërtetë se poeti nuk krijohet në shkollë, nga këshillat e mençura, por as nga formantet e gatshme më se të nevojshme, nga modele të caktuara etj. etj. Poeti kultivohet dhe bëhet i madh përmes formësimit të borxhit dhe obligimit të vet, që i ka atdheut, vendit, popullit e kombit të tij, përmes gjithë asaj që si proces i transformimit shpirtëror në aspektin historik merr trajtën e vet.
Poeti duhet të shohë, të sodisë, të kundrojë, të shënojë, të emërtojë, të shprehë. Pa shpirt, pa zjarr, pa aromë të truallit amtar dhe pa atdhedashuri ai nuk ekziston. Poeti duhet të kërkojë dhe të gjejë. Aftësia e poetëve të mëdhenj është gjetja… Poeti, gjithashtu me manirin e njohësit të mirë të jetës, me gjuhë poetike të pastër e sintetike (nganjëherë edhe bizare), me ndjenja ndaj realitetit, me vetëdije se bota e marrëdhënieve shpirtërore e shoqërore është e hapur për hulumtime e kërkime, duke zbuluar njëkohësisht edhe përshtypjet nga bota e vet ndjenjore senzacione të shumta e përfundime me vlerë, krijon poezi, që do të lënë gjurmë të përjetshme pas vetes.
Me një fjalë, poeti duke i dhënë fjalës e aktit poetik të njohjes së saj edhe dimensione të tjera, si social, patriotik, erotik, pejizazhist etj.etj., po ashtu edhe kuptim kosmik, edhe karakteristika estetike dhe etike që ka bota, si dhe duke bërë transformacione të abstraktes në konkrete, por edhe magji, edhe freski të spontanitetit të vetëlindur, poeti, kështu paraqitet edhe në rolin e një mvetësie njerëzore, të zgjuar e të ndijshme.
Kështu ky poet, është vetë princi dhe mbreti, është njeri i kohës së vet dhe si njeri i vërtetë, me guxim dhe dije fillon pikërisht aty, ku të tjerët kanë mbaruar.
Përshëndetje të sinçerta o miku im i nderuari dhe shumë i respektuari Zymer Mehani.
POEZIA
Porosi e fuqishme
Vuajtje dashuri
Që prek në palcë
Edridh shpirtin
Ebukur si hëna
E pastër si loti
Ebukur si hëna
Rrezaton si Dielli
Burim i pastër i lumenjëve
Që freskon dhe shuan etjen
Forcë e ndërdijës
Infuzion për të smuerit
Eshëron shpirtin
Errallë e veçantë
Poezia-
Arti i vertetë
Poezia është
Kur hyn
Dhe del
Pa therrë në këmbë
Nga labirintët.
Eshtë epitaf
Përcillet
Es’shuhët kurrë
Poezia është gjithëçka
Përpos-
Hipokrizizë.
Nga Halil Preniqi
ËËËH,EDHE DIÇKA PËR POETËT;HËËË,DERDHE GJITHÇKA NXËR PROFETËT,KODETËT;DUKE RILINDUR,OU,
RINGRITUR NGA GJENË GJENERATË GJENIALË;ORE,KRENË KRENEFATË KRENI OR GJENI FALË;OH,DUKE
SHPREHUR,SHKREHUR,QE RIGUFIN,MË TRIUMFIN,NGA SHPRTI ME ZEMËR,NGA HIRTI LË EMËR;OU,DUKE
SKALITUR,RANGRITUR,VARGJE ME VARGËZIME,LAGJE ME PRAGËZIME,NEPËR RRAFSHE-SHPATE MALEVRIE,
AFSHE FATE FALËPRIE,ME RIME O BIME,PËR FILIZA TERË RIPRIZA,KAH ZBERTHEJNË,SHPËRTHEJNË,NGA
DHEU TOKËS,KREU KOKËS,PROMETHEU OJ NËNËLOKËS,GJENËTOKËS;QE PAS DIMËRIT TË GJATË CRULËBORË
DHE ACARE;QAS HIMËRIT,TRIMËRIT,ZËRFATË LULËKURORË,QE NGA GJAKU O PRAGU DERDHUR,HEDHUR,ORE
BËR RIZGJIMI,RIHIMNI,MBITOKË,GJER VRI BOKË;NXER SHKRI TOKË,TË PRIR MOJ LOKË,KURORËZIMI,OU,
URORËZIMI;PLOT E PËRPLOTË LULEGJAKËT VULEPRAGËT,DUKE U RISHNDRRUAR,PRISHTRUAR,ORE,MU NË
FUSHËN QE MBUSHËN GJAKOSUR,DRANGOSUR,SI KRYLEGJENDA,HYREGJENDA,MË SHËNJTA,SHTRËNJTA,OUUU,
NË PARGURIN ORE FALMURIN KUQ E ZI,BUQE KE MBI,QE PRRIRË,SHTRIRË,KRYVEPËR,HYETËR,QE RIVLON
OU RIZGJON,GJAKUN O PRAGUN E FLIJIMTARIT,KRIJIMTARIT,LUFTËTARIT,ÇGUFE-TRIUMFE,PËR RIKTHIM
RIZGJIM,RINGRITJE,RILINDJE,TË RIBASHKIMIT,RITRASHËGIMIT,RIATDHESIMIT,RITRASHËGIMIT;SI EDHE
TË FAMËS,NAMËS,NGA TRAGJEDITË,PRAGJËSHNDRITË,QE TË RIPLOTËSOHEJ,RIPRONËSOHEJ,VLERA,OUUU-OR
NDERA E KRYLEGJENDËS,HYREGJENDËS,QE GJEGJI DHE SOT,SI JETËMOT TERË ATDHEU,KRYLEGJENDA ORE,
GJERGJI KASTRIOT SKENDËRBEU,BASHKA,DASHKA;KRY UÇK HYREGJNDARIN OUUUU.ADEM KRALEGJENDARIN,A
ME URDHËRESË,UDHËSHPRESË,PËR BESË O KRESË,QE TË DRIDHË-HIDHË,OR,VULLKAN,KULLGJAN,NGA KULLA
RULLA,QE RIZGJON,NDRIQON;SHTATË PALË TOKË,SHTATË PALË QIELLI;SHTATË VALË LOKË,OUUU,SHTATË
VALË DIELLI;RIGJALLËRIMI,RIBASHKIMI,RITRASHGIMI,RIAMSHIMI;VËLLLAZËRO RIHIRO SHKRIPKA VRRIA
AAAH,PELLAZGO ILIRO SHQIPTARIA;OREEE,PELLAZGO ILIRO MBARË SHQIPTARIA!!.