NË ShENJË PËRKUJTIMI TË VITI SKËNDERBEGIAN
N’BELVEDERE
Atje n’Belvedere,
Në të bukurin Muze!
Qëndron e nuk flet
Shpata e Gjergj Kastriotit
Dhe Përkrenarja e
Trimit Skënderbe
Që mbanjë famën
Edhe lavdinë
Për Shqiptarinë
Janë jeta dhe historia
E t’madhit Skënderbe
T’kësaj figure legjendare!
T’kësaj embleme shqiptare
Si në Belvedere
Dhe n’shum’ qendra bote
Shdriti ky yll epoke.
Ky hero kombëtar
Po ky i joni bir
Me shpirt e gjak
Arbri nga Arbëria
Ky stërnip Ilir!
Që e njohu Perandoria
Për të bëmat dhe trimëritë
Kur i frenoi hordhitë
Kur i asgjësoi ushtritë
Ai bëri madje shumë
Jo vetëm për ne
Duke derdhur gjakun lumë
Por edhe pët të tjerët
Duke u bërë mal
I pakapërcyeshëm
Për ushtritë nga Azia
I lidhur fort, i nyjshëm
U bë tmer e lemeri
Si në ëndërr
Si në zhgjëndërr
Për çdo pushtues
Satrap zaptues
Që Evropën kishte mësy
Nën zgjedhë të vet
Për ta shtijë.
Aty,përpara Vjenës
U ndalën edhe osmanët
U falën edhe sulltanët
Para portës së madhe
Që ishte e mbyllur
Për çdo pushtues
Kurse çelësin e saj
E mbante Gjergji i jonë
Që hedhte valle
Maleve të Arbërisë
Me trimat e Shqiptarisë
Valvitej flamuri i Skënderbeut
Në tokë të Mëmëdheut
Ky “Gjeneral i Madh
I ushtrisë së vogël”
Kështu pati thënë
Napoleoni i famshëm
Për Skënderbeun!
Atje n’Belvedere
Në zemër të Evropës
Është e tëra një histori
Që i bie era Arbëri
Aty qëndron shpata
Që ia ndryshoi
Rrjedhën e historisë
Që mbrojti jetën
E tërë njerëzimit,
Dhe ruajti vlerat
E qytetërimit
Perëndimor,
Ky yll vezullor!
I gjenit Arbëror!
