E dashura Shqipëri ( kur flas për Shqipërinë mendoj në tokat mbarë shqiptare ), sa më vjen keq që nga viti 1912 qenke duke e rritur zogun e qyqes. Shqipëri , me vjen keq por të paskan mashtruar .
Ku ishe moj Shqipëri , ku ishte vigjilenca e jote kur në strofullin tënd t`i paskan ndërruar vezët e ti mendoje se po rritë shqiptar . Sa keq ! Që mbi 100 vjet nuk po mundemi të ngrihemi në këmbët tona .
Po , si të ngrihemi ? kur vezët e qyqes ( turke , serbe , dhe greke ) i paskan gjuajtur vezët tua të dala nga uterusi yt jashtë çerdhes sate . E ti mendoje se je e duke ngrohur pjellën tënde . Sa keq .
Mos më akuzo Shqipëri që po të rëndoj me këto fjalë , por po flas nga zemra e plasur. Kush të mallkoi ! E sheh moj Shqipëri , që askush nuk po e di se kush është ? Po e shajnë gjuhën që iu a mësove të parëve tanë , nuk po e duan shqipen as ti luten Zotit. Po e shajnë historinë tënde mijëra vjeçare ; Çudi ! vetëm ai që është i shpifur e mohon vetveten. Athua po e dinë se nuk janë vetvetja, por pjellë e vezës së qyqes .? Sigurisht që po .
Tani iu ka rënë ndër mend , ose dikush iu rikujtoi se nuk janë pjellë e kësaj toke. Prandaj…..;
I huaji nuk ka mëshirë në gjuhën e tjetrit , as nuk i dhimbset as nuk e respekton e aq më pak që ta ruan . Mjerë ti moj Shqipëri ! Mbete në duar të huaja .
Ishe e madhe .Hiq ma larg se 160 vjet i kishe mbi 200 000 km katrorë, E sot,përditë e më shumë po zvogëlohesh , po ta ndrydhin trupin , po ta sherrin zërin , po ta thajnë shpirtin. Por këto nuk janë shqipet tuaja , janë qyqe aliene ,fantazmë me pamje të paramenduar nga ai apo ata që ti ndërruan vezët; e ti kujtoje se po e vazhdon llojin tënd .Ç`farë mashtrimi , ç`farë tradhtie !
Po , ti nuk ke faj moj e uruar ; ishim ne ata që i përbuzëm , i shkelëm dhe vjellëm mbi zotërat tanë, zotërat e të parëve tanë. Ata të mallkuan ty . Është mallkimi që vazhdon , është mallkimi që nuk ndalet.
Po , më thuaj edhe një herë , a me të vërtetë mendon që ende jeton pjella e jote; fara e të parëve ?
Gabohesh !
Duhen tërmete, pëlcitje rrufesh , zbrazje te qiellit që ti kthehemi farës sonë. Fara e jonë ruhet , e ruan po ai që të mallkoi , por duhet kohë .
Ndoshta është ndonjë vullkan i heshtur që një ditë do të shpërthejë , për të zhdukur farën e huaj që na e fëlliqi token e të parëve tanë . Ndoshta…
Gjakovë
