Letërsi Kombëtare: QËNDROVE LUAN

jemi_nje023

Pa diell e pa hënë
Kalove mugëtirën
E rrugën e nise
Për rreze lirie
Moj bijë Ilirie
Me shekuj robërie
N’ballë të k’saj Arbërie

S’u pa dritë e diellit
As kaltërsi e qiellit
As ngjyra t’ylberit
Prej ankthit e tmerrit

Zemrat ishin t’etura
Për një copë liri
Për Ty Nënë Shqipëri
Për Ty Kosovë trime
Për Ty Dardani

Na goditën valët
Na rrëmbyen dallgët
S’na fundosën dot
As dje dhe as sot
Se s’i ndalëm kurrë
As pushkë dhe as top

Të mbrojtëm sa mundëm
Me gjak dhe barot
Në kullat krenare
Prej shkëmbi e guri
Me guxim shqiptari
Me trimëri prej burri

Qëndrove luan
Kokën kurrë s’e ule
Trupin s’e përule
As syrin s’e rrudhe

Korba e gjarpinj
Ujqër dhe arinj
I zhdukëm sa mundëm
Besën kurrë s’e tundëm
Atdhe, sot t’kanë hije
K’to rreze lirie.

prof_Zymer Mehani

Poezi: Zymer mehani

Shperndaje ne
Updated: 22 Shtator, 2016 — 20:32

The Author

Prof. Zymer Mehani

Lini një Përgjigje

Adresa juaj email s’do të bëhet publike. Fushat e domosdoshme janë shënuar me një *

Ky sajt përdor Akismet-in për të pakësuar numrin e mesazheve të padëshiruara. Mësoni se si përpunohen të dhënat e komentit tuaj.