Ti, Adem Jashari
Luftove për t’ vërtetën
Drejtësinë dhe lirinë
E ata, që gjuhën tënde s’ e flisnin
Të kapën, gojën ta mbyllën
E sytë t’i lidhën
Dhe para pushkëve të nxorën
Por, prapë ti, atdhe i shtrenjtë
Ua rrëmbeve fitoren….
Bijtë tu, atdhe i dashur
Si lisa n’shtrëngatë qëndruan
Ndër shekuj me armiqtë
Trima u treguan
Kur u dha kushtrimi
Në luftë për liri
Rendën n’istikame
Për fat dhe ranë për ty
Sepse Ty të patën
Mbi çdo dashuri
NATA E ZJARREVE
(Adem Jashari)
Drenicë Prekaz Adem
Të qofsha falë
Armikut zjarr i dhatë
Mu në zemër
Në kalamekdan
Mitin serb e zhduke
Njëher e përgjithmonë
Lapidari ytë lulekuqi
Gjak e simbol
Krenaria jonë .
Nga Halil Preniqi
EPOPEJA
zJARR I MBULUAR
Në Prekazin legjendar
Një dallgë tërbuese
Erë baroti
Zjarri i mbuluar
Kjo flakë e madhe
Dogji xhelatin .
Nga Halil Preniqi
Baladë për Adem Jasharin
Më vjen turp
Që nuk isha pranë teje
Në kohën e duhur
Vendosa të vij
E të çmallem
Së paku te varri
E ta kujtoj Ademin
Luftëtarin tri
Për ne të gjallët.
E ne sot
Harruam shpejt
Rezilë u bëmë
E besën fare
S’e mbajtëm
Lakmia na verboi
E fare nga turpi
Nuk skuqemi.
Erdha sot
Në seli të shenjtë
Në Prekazin legjendar
Të nderoj
Të frymëzohem
Ta kujtoj luftën
Dhe sakrificën tënde
E ta shoh në sy
Epopenë dhe betejën
Kur filloi dhe u ndez
Flakadani.
Ku mori përmasa
Epokale
Të lavdishme
Dhe krenare.
Ndal, ju lutem pak
Një zë po e dëgjoj
‘’Eu, eu, eu’’
A e dëgjuat edhe ju?!
Zëri i Bacë
Ademit qenka
Po thërret –po!
Jo s’paska vdekur
Ai është gjallë
Me zë të lartë
Po thërret.
Me mençuri
Guxim e drejtësi
Atdheu bëhet.
Atdheu i të gjithëve
E jo kështu o të marrë
Dukagjin,
Llap e Drenicë
Për karrige
Horë u bëtë.
NGA GJIRI I KOMBIT
Nuk ësht
Rastësi
Nga gjiri
I kombit
Të lashtë
Nga gjuha
E pellazgëve
E perëndive
Të lindin
Mendje
Të ndritura:
Skënderbeu,
Nënë Tereza,
Kadare
Rugova,
E Adema .
Nga Halil Preniqi