Vështroj oxhaqe që bëjnë garë
Me tym mbi çati
Garë, që sfidon të ftohtin
Lisa të ngarkuar me bardhësi
Një rreze janari plot shpresë
Copëza kristali që shkëlqejnë
Në këtë peizazh të bardhë
Shikimin ma rrëmbejnë
PËRQAFIM QIELLIT
Kaloj drejt rrugëve hijerënda
Në këtë qytet plot heshtje
Lart më ik shikimi
Jam i tëri me kurreshtje
Ty, qiell i artë të vështroj
Muzgu të dha një përqafim
Dhe me vete mendoj
Këtë ndjenjë se ke në agim
RRUGË ANTIKE
Rrugicave me gurë
Vazhdoj qetësisht, shëtitjen
Një e lehur plot inat
Thyen heshtjen mes mureve
Por unë eci, eci
Gjerësa në kështjellë arrijë
Shoh hapësirë gjigante
Përplot histori
Ah, mrekulli
Është një pasuri
FJALA
Eh, ç’të them unë
E gjitha u tha
Me një vrull idiotizmash
Po po, pranohet
Çdo gjë që thua
Mjafton ta ket’ kollaren
Ai që flet
Medet, medet…
