“Burri i parë që ka lindur në botë ka qenë Pellazgu, një burrë i dalluar për përmasat dhe bukurinë e figurës së tij që i kalonte të gjithë të vdekshmit e tjerë për kualitetet e shpirtit. Pellazgu ishte i pari që u mësoi njerëzve që të ndërtonin shtëpi dhe të mbroheshin nga të ftohtit, ai u mësoi njerëzve që të bënin rroba nga lëkura e deles. Pellazgu ka lindur nga dheu për të qenë filluesi i genit të vdekshëm” Pausanias (110 prK –180 prK:). (Pausania lib.VIII. 1.4)
Jemi në thelbin e të vërtetës shqiptare e cila me aq zell është meshehur sa qe duhen vjet të tëra që ajo të zbardhet . Mrekulli ! Fshehje , falsifikim , mohim çmenduri ; mohim nga të huajt mohim nga shqiptarët . Por Pausania thoshte ““Burri i parë që ka lindur në botë ka qënë Pellazgu, një burrë i dalluar për përmasat dhe bukurinë e figurës së tij që i kalonte të gjithë të vdekshmit e tjerë për kualitetet e shpirtit. “ dhe neve s`na mbetet gjë tjetër veçse të shpalosim librat e vjetër dhe të rinj. Te zbardhim , të zbardhim dhe t`ia mbrojmë krenarinë kombit , vetes dhe ardhmërisë sonë.
“Po cila ishte gjuha e Pellazgëve? Dimë se ishte një popull shumë i madh në numër që u përhap në gjithë Pellazgjinë, në Itali, në Azinë e Vogël, në Afrikën e Veriut dhe në gadishullin Iberik. E dimë gjithashtu që e krijuan sistemin fetar dhe u dhanë emrat perëndive dhe i caktuan rregullat e adhurimit .Shumë shkencëtarë i kanë identifikuar Pellazgët me Arvanitasit e sotshëm ” (Gjuha e Perëndive , Aristidh Kola,2003)
“Po cila ishte gjuha e Pellazgëve? Me shume saktësi dhe me nje studim fisnik na e shpjegon Altin F.Kocaqi në librin e tij Shqipja Pellazge.
A duhet të pranojmë symbyllur çdo pohim të “studiuesve të huaj” qofshin edhe nga shtete të mëdha apo autorëve të lashtësisë, pa debatuar dhe pa dhënë edhe ne argumentet tona? A nuk është vetë shkenca historike botërore që ka pohuar mbi manipulimet dhe qëndrimet e ndikuara të historianëve ?
Rilindësit, pavarësisht se trevat shqiptare ishin prej pesëqind vjetësh të pushtuara nga okupatorët osman, pavarësisht mjerimit, analfabetizmit dhe prapambetjes që sundonte në vend, pavarësisht se ishim vendi më i panjohur në Europe dhe në Botë, në shkrimet, studimet dhe fjalët e tyre, kanë pohuar bindshëm për origjinën pellazge dhe vlerën e gjuhës “më të lashtë” shqipe të popullit tonë.
Bilbili i kombit Naim Frashëri kendon ”Pellazgët-shqipëtarët* Ishte një ditë,
Që Pellazgitë Posi një dritë Mbuluan dhenë;
Duall ng’ Asia Si mizëria Dhe me ania
E hodhë denë. Pas pakë herë, Duke përzjerë,
Ca me të tjerë Bënë Elinët;
Dhe duke ndarë Syresh nje farë,
Si ka të ngjarë, Bëri Llatinët.
Edhe të tjerët, E më të ndjerët,
Të papërzjerët, Pellazginj mbenë;
Maqedhoninjtë, E Ilirinjtë, E Mollosinjtë,
Gjith’ ata qenë. Dhe ata janë Prindërtë tanë,
Pastaj na thanë Na Shqipëtarë; “
Mundim të themi Ne ata jemi, Atë gjak kemi, Si dhe Shqiptarë. Thot’ Herodhoti, Në Tomor Zoti Shtëpi qëmoti Kishte Dhodhonë; Është m’e vjetër Ngaha çdo tjetër, Shumë më tepër, Kjo gjuha jonë. Ne kurdoherë Burra të ndjerë Edhe të vlerë.
Jemi treguar; Me Grekërinë, Dhe me Persinë, Me gjith Asinë, Kemi lëftuar. Me Lekën vamë, Muntmë Daranë, Datën i dhamë Gjithë Asisë; Burr’ u dëftyem, Të gjith i thyem, Përmbys e kthyem Fron’ e Persisë. Të tërë dhenë, Den’ e sterenë, Sa kombe qenë Në këmb’ i vumë;
Dhe mbretëruam Kudo që shkuam, Tekdo lëftuam, Vëndin e zumë.
Me Pirron vamë Romës i ramë, Llatint’ i vramë E i tmeruam; Me Skanderbenë Turqve sa qenë U dhamë dhenë, Edhe i dbuam. Kush i goditi Posi petriti, E i cfiliti Turqit, barbarët?
Bota s’kuxonte, Që t’u qëndronte, Po kush lëftonte? –
Ne Shqipëtarët. Pastaj u ndruam, Se s’kupëtuam, Dhe nuk e çquam Të mirën tonë; Gjaknë për botë E derthmë kotë, Njeri ç’të thotë? – Nuk’ ishte thënë! Mbajtmë Turqinë, Ngjallmë Greqinë, Ndihm’ Italinë, Po SHQIPËRINË? Pse s’u munduam? Për kë lëftuam? Neve ç’fituam? Ç’kemi taninë? Gjergj Kastrioti ishte i veshur koke e kembe si pellazge,edhe me vule sekrete,Divin mjelem me Leden.
Ismail Qemali i kërkoi botes gerrmimin e Dodones Pellazge….valle perse??mos valle kërkonte ti thoshte botes se:”cili është shteti i ri qe po krijohej”.
Altin F. Kocaqi me studimin e tij të shkëlqyer , pas një pune disa vjeçare na e nxjerrë Shqipen Pellazge,e cila nuk na lejon të pranojmë symbyllur çdo pohim të “studiuesve të huaj” qofshin edhe nga shtete të mëdha apo autorëve të lashtësisë Ai me këtë libër i hedhë poshtë manipulimet dhe qëndrimet e ndikuara të disa historianëve shqiptar
Fahri Xharra, 19.08.15 Gjakovë
