Shkruan: Avdi Ibrahimi
Lavdin shqiptarët e përjetuan në epokën e Skëndërbeut, epokë kjo që i dha famën që ndriçuan rrugën e lirisë nëpër shekujt e errët të robërisë, ajo epokë ishte një kështjellë ndriçuese, që u tregoi rrugën shqiptarisë nëpër kohrat e shqetësuara që ecën drejtë rrugës së lirisë të historisë – përbindësh.
Ky amanet i të madhërishmit Skënderbe nga shqiptarët u mbajtë si një besëlidhje shqiptare për t’i dalur zotë tokës arbërore, duke u flijuar e ushqyer me gjak të freskët flamurin kuq e zi, flamurin e ngritur nga Gjergj Kastrioti me 28 Nëntor të vitit 1443 Mbi Kështjellën e Krujës u ngrit flamuri me shkabën e zezë dykrenare i Kastriotëve. Rëniet, përplasjet e ngritjet e zgjimeve kombëtare, nuk pushuan për shekuj me radhë derisa më 28 nëndor të vitit 1912 pas shumë vujtjesh e përpjekjesh, pas shumë heroizmave të trimave e trimëreshave shqiptar/e, një dorë e dridhur e plakut Ismail Qemali, kjo dorë e ndihmuar nga duart e fuqishme të popullit liridashës, u shpalos me dinjitet flamuri kombëtar ky symbol i adhuruar e i dashur, njëkohësisht i çmuar i aspiratave e kërkesave dhe e të arriturave tona mbrashqiptare, me brohoritjet popullore për Shqipërinë e pavarur me gëzimin e papërshkruar për të ardhmen e brezave.
Ky flakadan i lirisë mbeti përherë i ndezur ndër honet e errëta të robërisë, kjo pishë e zjarrtë lirie nuk u shua kurrë e as që do të shuhet ndonjëherë dhe u bart dorë pas dore e brez pas brezi e u ngrit lartë e më lartë nga idelaistet atdhetarë burrat, djemtë e vashat shqiptare: Nga vëllezërit Frashëri, nga Petro Nini Luarasi, nga Pashko Vasë Shkodrani, Hoxhë Hasan Tahsini, bacë Bajrami e Hasan Prtishtina, Isa Boletini e Avni Rrustemi, patriot i djalërisë shqiptare që shtriu përdhe me nagantin e tij me dy plumba në Paris tradhtin e ESAT PASHË TOPTANIT ky soj sorollap i Kalit të Trojës, ky flakadan lirie u mbajt lartë, nga Oso Kuka, Mic Sokoli, Fan Noli, Luigj Gurakuqi, Azem Bejta e Shotë Galica që ishin tmerri i NIkoll Pashiqit e krajleve serb,deri te heronjtë dhe heroinat e LNÇ, siç ishin komandanti Enver Hoxha, Qemal Stafa,Vasil Shanto Vojo Kushi, Emin Duraku, Hajdar Dushi, Zonja Çurre e shum heronjë dhe heroina të kombit shqiptar… Kosova ishte ajo që vijoi Lëvizjen për Liri e Bashkim Kombëtarë Shqiptarë.
Ajo dhe bijtë e bijat e saja vijuan luftën e pandërprerë kundër sllavit barbarë e të zi, ishin këta bijtë e bijat e shqiptarisë që nuk u lodhën, nuk u dëshpëruan, nuk u dorëzuan, nuk pranuan të thonë mjaftë më, sepse ishin të vetëdijëshëm se për liri e bashkim kombëtar shqiptarë, për SHQIPËRIN TONË TË DASHUR E TË SHËNJTËRUAR sakrificat kurrë nuk janë të tepërta. Të gjithë këtë e vërej në nënat, prindërit, bijtë e vashat shqiptare që shkëndijojnë si rrezet e ndritshme të tyre, në sytë e tyre më thonë se kanë shikimet plot jetë, plotë dashuri, plotë shpresë për të ardhmën se do të jemi një komb i bashkuar dhe i zhvilluar.
Për këtë të ardhme janë garanci e patjetërsueshme heronjtë dhe herioinat shqiptare. Për këtë të ardhme të ndritshme u flijua komandanti Legjendar me familjen e tij Adem Shaban Jashari, Tahir Meha, Besim Ndreca, Fehmi e Xhevë Lladrovci, Mujë Krasniqi, Zahir Pajaziti, Luan e Shkëlzen Haradinaj, Tahir Sinani… heronjë këta që ishin në ballë të furtunës, që shpalosur në zemrat e tyre ishte flamuri i shenjtë kombëtar shqiptar i cili valonte hapsirave shqiptare tek ata e bartnin e mësynte shqiponja dykrenare me sqepin çelik e më thonjtë e tmerrshëm për çdo armik, se këta trima ishin vetë bijtë e SHQIPONJËS DY KRENARE që qëndron krenare në fushen e kuqe të flamurit kombëtarë shqiptarë. Skënder Luarasi kishte shkruar shumë vite më parë për flamurin kombëtarë shqiptarë : ”Me sa mburrje, madhështi, nderim dhe gaz e shikon çdo sy atdhetari! Vetëm një tradhtar, një shpirtlig e vështron me smirë, me urrejtje, me frikë.”
Edhe sot mjerisht ka midis nesh një pjesë të shqiptarëve që thellon hendekun e mosmarrëveshjeve, ku shqipfolësit servil anadollak, sllavofil, titisto-rankoviçist e milosheviqian, po ngrisin murin e urrejtjës, po i fryjnë me hov egoizmit të tyre, përshkak se i xhelozojnë heronjtë shqiptar duke i shndërruar ata në heronj “kosovar”, kështu këta faqzinjë po mundohen të fusin vëllavrasjen ndër shqiptarë, duke u bërë një me armiqtë tanë shekullor të cilët u përpoqën dhe përpiqën, ta zhdukin ta varrosin ngjyrën kuq e zi e në vend të shqiponjës ata vënë një symbol tjetër bastard e të hibritizuar siç e vunë pa vullnetin e popullit në Kosovën e martirizuar, por kjo është një gërrhamë e fundit e antishqiptarëve, por atje në SHQIPËRI dhe në mbarë Trojet Shqiptare, miliona diej, miliona duar të fuqishme popullore po e mbajnë lartë e më lartë e po e ngrisin në piedestalin e lirisë ngjyrën e gjakut shqiptar më të vjetër e më fisnik në Evropë, në të cilën fluturon lirshëm në mbarë hapsirat shqiptare, shpendi i zi dykrenarësh, ky shpend symbol shqiptarësh që është tmerr panik i mizorisë-tradhtisë, kuajve të Trojës, gjakpirësve titisto-rankoviçist, njëkohësisht paralajmëron me forcën e tij prej sqepi e kthetra çeliku kobin e shkatërrimin, zezimin për armikun dhe “shqipfolësit servil e tradhtarë”, por njëkohësisht ajo SHQIPONJA E KRESHTAVE TONA paralajmëron këndelljen, rifreskimin, shpëtimin, lirinë në mbarë hapsirat shqiptare.
Më lejoni vëllezër shqipëtarë kudo ndodheni mbernda dhe jashtë atdheut sikur për një çast të vetëm sikur të zgjoheshin heronjtë si Skëndërbeu, Çerqiz Topulli, Mihal Grameno, Dedë Gjo Luli, Oso Kuka, Mic Sokoli, Sefë Kosharja, Ismail Qemali, Isa Boletini, Vëllezërit Frashëri, Bajram Curri, Hasan Prishtina, Avni Rrustemi, Luigj Gurakuqi, Pashko Vasa, Enver Hoxha, Qemal Stafa, Emin Duraku, Abdullah Presheva, Shaban Polluzha, Tahir Meha, Besim Ndreca, komandanti legjendar Adem Jashari, Tahir Sinani, e shumë të tjerë…e tu hidhnin vështrimin e tyre syshqiponjë mbi Trojet Shqiptare, të shohin se ç’bëjnë disa nga politikanët shqiptarë, se në ç’katastrofë e kanë katandisur atdheun dhe e kanë përçarë kombin shqiptar, do t’u binin plumb ballit këtyre matrapazëve e horrave që shesin e marrin gjithçka nga pasuria e atdheut vetëm për vetën e tyre, ky udhëtim e kuajve trojan është i trishtueshëm, të kapin dridhjet duke menduar se të kanë zënë mallkimet e të flijuarve siç kemi komandantin legjendar të UÇK-së Adem Jasharin dhe familjën e tij, legjendari ky që lindi në ditën e flamurit kombëtar shqiptar, ditë kjo që u qfaq në skenë edhe famëmadhja Ushtria Çlirimtare e Kosovës, për këtë unë shfrytëzoj rastin që nëpërmjet këtij shkrimi, me që po afron festa e FLAMURIT të ju uroj 28 NËNTORIN festën kombëtare ditën e flamurit mbarë shqiptarëve ku do ndodhën, kjo është një ditë e veçantë, ku mbarshqiptarët përjetojnë një ndenjë të veçantë, sepse edhe rëndësia historike e kësaj dite që po afrohet për popullin shqiptar është e shenjtë.
GËZUAR FESTAT E SHËNJTËRUAR KOMBËTARE SHQIPTARE TË NËNTORËVE TË NDRITUR.
