– Poemë, për trimin popullor, Heto Kokaj, nga Kokajt e Gjilanit
Mollë e kuqe – gur i shkruem
kam një shekull jam pa gjumë
shpirti më digjet për të marrë
fjala shqip tek t´i është vrarë
Mollë e kuqe – mollë me gjak
në Tri Serbia – jem larë me gjak
Mollë e kuqe – mollë me fletë
E tërë Toplica, tharë ka mbetë
Zogu i shqipes – kah fluturon
Shqipja në shqip,veten këndon
Pikë e gjakut, pemë ku ka ra
bimë e tokës aty s´është tha!
Bjeshkët tona s´jan veç dushk
Bjeshkët tona janë dhe pushkë
Mali – malin e thërritë me za
Merrni pushkët se na kanë vra
Mollë e kuqe – Mollë me fletë
Çështja tokave- keq ka mbetë
2 .
Heto Kokaj – një trim me nam
Zaptuesit serb kudo i vranë
Kjo Kosova- s´është pa trima
Troshat e bukës i bën vetima!
Burgu i Nishit – një Kafka-kullë
Tokat tona shumë i ka rrudhë
Besa e burrave e bërë n´Sefer
Më urdhëron të rrojë me nder!
Gjethet gjakut kurrë s´i bien
Deri sa të ketë diell dhe zot
Gjethet gjakut nuk i bien
Se nuk thahet rrënja në tokë
Mollë e kuqe – gur i shkruem
kam një shekull jam pa gjumë
shpirti më digjet për të marrë
se fjala shqip atje është vrarë
3.
Në Kosovë plotë janë kullat
Brez pas brezi luftojnë burrat
Në një mesnate – në terr të zi
Molla e kuqe – i shfaqet në sy
Memzi erdha – o trim i madh
Unë jam Molla e tharë e ndarë
Heto Koka Mollën e pëvetë
Pse kjo hënë veç hyn e s´flet
( Është hënë burgu, o im vëlla
Shih Serbia s´i na ka nda )
Burgu i Nishit – një burg i zi
Vret me pranga – trimat s´i ti
Burgu i Nishit- liri ndëshkon
Vret me pranga-Kosovën tonë
( Motër e gjakut – pse po qan
Plagët tua i kam n´ çdo anë! )
Mollë e kuqe – gur i shkruem
Kam një shekull jam pa gjumë
Trojet tona truall me plis
Zemrën m´digjet luftën me nis!..
4 .
Heto Kokaj, në këmbë u qu
Gurët me gjak m´i kanë mbulu
Bjeshkët tona s´janë veç dushk
Bjeshkët tona kanë dhe pushkë
Mollë e kuqe – gur i shkruem
kam një shekull jam pa gjumë
Pushka malet i thërret me za
Merrni armët se na kanë vra!..
…………………………………………………
– buzët tokës m´ju kanë tharë
Pa luftuar dhe gjak pa marrë
………………………………………….. .
Ah Toplicë…. e Jeni Pazar !..
Plagët tua i kam ( këtu ) varr.
Burgu i Nishit thërret “pomoq”
Heto Kokaj “Nishin” e dogj
Heto kokaj e thyen qelinë
Një nga një vret gjandarmërinë
Heto Koka dhe Gjelo Guri
Ranë në luftë – të rrojë flamuri!..